Herman Annema (april 1978) zwierf lange tijd over de wereld, zocht naar zichzelf en keerde uiteindelijk terug naar het noorden van Nederland. Hier werkt hij als ondernemer en schrijver. Hij is geboeid door de onweerstaanbare aantrekkingskracht van verhalen en hoe ze een gids kunnen zijn in tijden van grote verandering. 

Herman groeide op met de boeken van W.G. van de Hulst en de schelmenverhalen van Dik Trom en Pietje Bell. Later haalde hij uit de bibliotheek alles van Snuf de Hond, De Kameleon, de Vijf en Arendsoog. Op televisie kon hij helemaal opgaan in de degen- en mantelfilms van Errol Flynn, de ruimteavonturen van Buck Rogers en de magie van The Neverending Story. 

Meer informatie over Herman vind je op:

Jacht op de zwaartekracht

Een boek voor vaders en zonen en alle vrouwen die van hen houden.

De jacht in 2 minuten: Ze zeggen wel eens dat de dag waarop je vader wordt, de mooiste dag is van je leven. Het moment dat ik mijn zoon voor het eerst in de armen nam, was inderdaad om nooit te vergeten. Maar er zat ook een keerzijde aan het geluk. Opeens bekeek ik onze wereld met andere ogen. Een wereld waarin nogal wat gedoe is en waartegen ik mijn lieve jongen wilde beschermen. Het kostte me steeds meer moeite van die wereld te houden. Daar werd de wereld natuurlijk niet beter van en ik niet bepaald een leukere vader.

Nieuw onderzoek wees uit dat ik besmet was met een gemeen virus dat patiënten aanzet het gewicht van de wereld op hun schouders te dragen. Er bestond geen geneesmiddel en de vooruitzichten waren ronduit slecht. Je zal het maar hebben.

De medische wereld zat met de handen in het haar. Wilde ik beter worden, dan was ik op mezelf aangewezen. Dus besloot ik te schrijven. Maar in de tijd dat ik schreef aan het verhaal over een jongeman en de mysterieuze verdwijning van zijn vader ergens in het noorden van Canada, verslechterde mijn toestand.

De wereld werd er ondertussen ook niet gezelliger op en ik kreeg geen letter meer op papier. Tot op een dag mijn zoon tegen me zei: “Papa, je bent altijd zo chagrijnig. Zullen we weer eens samen spelen, net als vroeger? Ik legde mijn werk opzij en volgde mijn jongen naar buiten waar we onze mooiste dromen tot leven brachten. We hadden de tijd van ons leven en terwijl we opgingen in ons spel, voelde ik me licht en volkomen vrij. Vrij van het virus dat me even daarvoor nog had bewoond. Verwonderd keek ik om mij heen en ontdekte dat het wereldse gewicht er nog steeds was. In dat moment begreep ik dat ik de keuze had om het te bevechten, mij eraan te onttrekken of het lief te hebben. En dat laatste maakte al het verschil.

Hoe vind je de lichtheid van je hart wanneer het gewicht van de wereld op je schouders drukt? Dat was de vraag die centraal stond bij het schrijven van Jacht op de Zwaartekracht. In een wereld die door een grote verandering gaat, groeide het verhaal uit tot een ontdekkingsreis naar de betekenis van vaderschap, vrijheid en de transformerende kracht van onvoorwaardelijke liefde.

Wat als je diepste angst de sleutel is tot ultieme vrijheid? 

Over het boek: In het ijskoude noorden van Canada groeit de jonge Asay Thorson op met de geestdriftige verhalen van zijn vader Jack en de belofte van een wereld waarin alles mogelijk is. Als kosmische boodschappen zijn vader bereiken, worden de verhoudingen in het gezin op scherp gezet en ontdekt Asay hoe broos geluk kan zijn. Dan verdwijnt Jack spoorloos en verandert alles voorgoed.

Jaren later is Asay na vele omzwervingen in Toronto beland. Daar dwingt een raadselachtig bericht hem de deur naar het verleden te openen. Wanneer hij vervolgens in een verslindende schaduwwereld terechtkomt, moet Asay alles op alles zetten om alsnog het mysterie van zij vaders verdwijning op te lossen. Niet alleen om zijn ziel te redden, maar ook om de liefde voor het leven te hervinden. 

Jacht op de zwaartekracht is een magisch realistisch verhaal over in het reine komen met het gewicht van het leven. Over het verlangen naar connectie en de zoektocht naar betekenis. Een ontroerende en meeslepende roman die laat zien hoe we als mensen ten diepste met elkaar verbonden zijn en dat het nooit te laat is voor een nieuw begin.